الکترون

الکترون بعد از پروتون مهم ترین عضو بنیادین ماده است. یعنی عضو داخل اتم. زیرا این عضو خواص واکنش پذیری ماده را کنترل میکند. و اگر واکنشی انجام نشود. همه چیز می ایستد. و هیچ انرژی تولید نمیشود. حالا میخواهیم الکترون را بررسی کنیم.

مرکز هسته محل قرارگیری پروتون ها و نوترون ها است. اما به دلیل داشتن جاذبه هسته الکترون ها از هسته دور نمیشوند و در کنار هسه میمانند. الکترون ها با سرعت خیلی خیلی بالایی دور هسته میگردند. به مدار این الکترون ها اوربیتال میگویند.

الکترون چه گونه واکنش پذیری ماده را کنترل میکند؟

اصلا واکنش چیست؟ واکنش پیوند دو اتم با یکدیگر است. یعنی دو اتم یک جوری با هم پیوند بخورند. و باید این دو اتم را چیزی مثل چسب به هم متصل کند. و این کار به وسیله الکترون انجام میشود. وقتی دو اتم لازم به از دست دادن الکترون یا گرفتن الکترون برای پایدار شدن داشته باشند. یا الکترون هایشان را به هم میدهند و به دلیل یونیزه شدن به هم میچسبند و واکنش انجام میشود. مثل نمک خوراکی که سدیم الکترون هایش را به کلر میدهد و به هم وصل میشوند.یا این که الکترون هایشان را به اشتراک یکدیگر میگذارند. این پیوند در بین دو نافلز انجام میشود مثل آب. که هیدروژن ها الکترون هایشان را با اکسیژن به اشتراک میگذارند. پس عامل اصلی هر واکنش شیمیایی تعداد الکترون و رفتار الکترون هایشان است.

رفتار الکترون چه گونه کنترل میشود؟

الکترون ها همیشه دوست دارند اوربیتال آخرشان را پر نمایند تا پایدار شوند. و این رغبت الکترون در واکنش است. مثلا لایه اول پذیرای حد اکثر دو الکترون میباشد.و هر لایه ظرفیت خاصی دارد.

لایه اول دو الکترون دارد. لایه دوم هشت الکترون و لایه سوم هجده الکترون دارد

اتم بالا اتمیست که لایه آخرش کامل نشده.

اما چند قانون همیشگی در مورد لایه آخر وجود دارد و آن اینست که هیچ گاه لایه آخر بیش تر از 8 الکترون نمیپذیرد.

الکترون علاوه بر مهم بودن در واکنش ها عامل اصلی الکتریسیته است. الکتریسیته حرکت الکترون ها در یک ماده رسانا است.

وقتی شما برق را روشن میکنید الکترون ها با زور نیروگاه شروع به عرکت میکنند و از داخل سیم تنگستن عبور میکنند و باعث گرم شدن آن میشوند. 

اما یکی از مهم ترین کاربرد های آن تولید امواج الکترو مغناطیس است.وقتی به ماده ای انرژی زیادی وارد میشود الکترون های آن ناپایدار میشوند و قدرتشان زیاد میشود و انقد این قدرت بالا میرودکه از جاذبه هسته فرار میکند و به لایه دورتری نسبت به هسته میپرد. الکترون در این لایه نا پایدار است و دوست ندارد ناپایدار بماند به همین دلیل انرژی اش را له صورت موج الکترومغناطیس میدهد و به لایه خودش بازمیگردد.

و در خورشید و لامپ و هر جسم منیری این اتفاق میفتد. این امواج گاهی انقدر قوی هستند که میتوانند انسان را بکشند و گاهی هم مثل موج رادیو ضعیف هستند.

الکترون در این دنیا واقعا مهم است. و بدون نور و واکنش و الکتریسیته هیچ اتفاقی در دنیا نمی افتاد و همه چیز از حرکت می ایستاد.